for English see attachment
0_last_chance_to_see_the_whole_double_exhibition_hommage_a_jan_buck_zg.pdf

Od 2.02.2024 w Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze eksponowana jest – częściowo we wspólnych wnętrzach – podwójna wystawa „Wszystko jest pejzażem. Serbołużycki malarz Jan Buck” i „Hommage à Jan Buck (IV): WSZĘDZIE – NIGDZIE – DOM” , która potrwa do 5.05.2024 roku. W całości oglądać ją można jednak już tylko trzy dni (do 3.03.2024 r.)!!! Potem jej część w Sali witrażowej zastąpi bowiem pokaz pisanek wielkanocnych.
W tłumnym otwarciu podwójnej wystawy, które uświetnił występ zespołu wokalnego MAMADA, uczestniczyło blisko 300 osób. Poprzedzające je międzynarodowe sympozjum badawcze „»Hommage à Jan Buck« – lubuskie i dolnośląskie konteksty: geografia, historia i sztuka”, przygotowane przez dr Lidię Głuchowską z Instytutu Sztuk Wizualnych Uniwersytetu Zielonogórskiego, wyjaśniło dlaczego projekt „Hommage à Jan Buck” zrodził się właśnie w Zielonej Górze i dlaczego tu odbywa się jego kulminacyjna edycja.
Obszerne relacje z obrad znajdują się m.in. na stronach UZ https://uz.zgora.pl/aktualnosci/miedzynarodowe-sympozjum-hommage-a-jan-buck-wielojezyczne-echo-zielonogorskiej-awangardy-na-dzikim-zachodzie-3953.html 
i MZL https://mzl.zgora.pl/aktualnosci/relacja-z-miedzynarodowego-sympozjum-badawczego/
Z badań dr Głuchowskiej wynika, że Jan Buk/Buck (1922–2019), uznawany za najwybitniejszego artystę serbołużyckiego, utrzymywał trwałe kontakty z wieloma plastykami z Polski, w tym z całym panteonem założycieli lubuskich instytucji i cyklicznych imprez artystycznych – Złotego Grona i Biennale Sztuki Nowej – m.in. Klemensem Felchnerowskim, Zygmuntem Prangą, Witoldem Nowickim czy Stefanem Słockim, a także współzałożycielem Instytutu Sztuk Wizualnych – Zenonem Polusem – współorganizatorem pierwszego Sympozjum Biennale Europa na Łużycach. Był to cykl kilkutygodniowych plenerów, które – podobnie jak poprzedzające jej Plenery Energetyczne fundamentowały związki artystów z Łużyc i Zielonej Góry.W samym Muzeum Ziemi Lubuskiej w 2013 r. odbyła się inna wystawa (dolno)serbołużyckiego artysty z poprzedniego pokolenia – Wylema Śybara/Wilhelma Schiebera (którego Jan Buk/Buck znał z Grupy Roboczej Serbołużyckich Artystów Plastyków) ze zbiorów Muzeum Serbołużyckiego z naszego partnerskiego miasta – Chociebuża/Cottbus.
Na ekspozycji „Wszystko jest pejzażem. Serbołużycki malarz Jan Buck” w nawiązaniu do ustaleń badawczych kierowniczki projektu „Hommage à Jan Buck”, dr Głuchowskiej i do jej autorskiego programu sympozjum, z inicjatywy kuratorki wystawy – Marty Gawędy-Szymaniak – we wnętrzu przed wejściem do sali obrad, w lustrzanym odbiciu do prac Jana Bucka, zawisły prace ostatnich z żyjących lubuskich świadków z epoki i przyjaciół tego górnołużyckiego artysty – Adama Bagińskiego, Henryka Krakowiaka i Grażyny Michalak-Bazylewicz. Jest to jako pars pro toto –  sygnał jego wieloletnich związków z zielonogórskim środowiskiem artystycznym i tysiącletnich związków Polaków z Łużyczanami... Nadto na wystawie oglądać można blisko 50 prac samego Bucka, który tworzył przez ponad półwiecze, które dają dobrą orientację na temat kierunku rozwoju jego stylistyki – mimo że jest to jedynie wybór ze zbiorów Muzeum Serbołużyckiego w Budziszynie. W późnej twórczości dotarł do granic abstrakcji, tworząc matwe natury tożsame z pejzażami i pejzaże niczym martwe natury. Stąd wynika tytuł jego wystawy, którą wzbogaca interaktywna prezentacja na stelli z dokumentacją fotograficzną i tekstami, dającymi wnikliwy wgląd w jego biografię i całokształt dorobku, obejmującego oprócz malarstwa sztalugowego w duchu koloryzmu rodem z Wrocławia – gdzie kształcił się w pierwszych latach powojennych – oraz grafiki i spontanicznych rysunków tuszem, także dzieła monumentalne – mozaikę, witraż i pomniki.
W trzech z pięciu sal wystawy prace Jana Bucka prezentowane są wspólnie z realizacjami 22 pracowników Instytutu Sztuk Wizualnych UZ specjalnie przygotowanymi na ekspozycję „Hommage à Jan Buck (IV): WSZĘDZIE – NIGDZIE – DOM” (kurator: dr hab. Radosław Czarkowski, prof. UZ, ISW). Są to obrazy, grafiki, rysunki, filmy, instalacje i obiekty. Wszystkie w różnorodny sposób odnoszą się do podtytułu wystawy, część natomiast także do tematyki mniejszości narodowych i wielorakiej tożsamości oraz migracji i kartografii transgranicznego regionu Łużyce, podobnie jak cały projekt „Hommage a Jan Buck“.

Fotografie: 2, 3, 5–7, 9, 11, 19–21, 28–30 – Mariola Nehrebecka, 22–27 – Anna Mazurkiewicz, 14 – Łukasz Wawer (LCI), pozostałe Oleksii Soboliev

Por. relacja MZL z podwójnego wernisażu https://mzl.zgora.pl/wystawy/wszystko-jest-pejzazem-serboluzycki-malarz-jan-buck-oraz-hommage-a-jan-buck-iv-wszedzie-nigdzie-dom/

W załącznikach poniżej zamieszczamy listy prac z obu wystaw:
„Wszystko jest pejzażem. Serbołużycki malarz Jan Buck”:
Jan Buk/Buck oraz ostatni z jego żyjących lubuskich znajomych z Plenerów Energetycznych i Biennale Europa
– Adam Bagiński, Henryk Krakowiak i Grażyna Michalak-Bazylewicz (do 11.04.2024 r.)
1_everything_is_landscape_jan_buck__friends_artpieces_zg.pdf

„Hommage à Jan Buck (IV): WSZĘDZIE – NIGDZIE – DOM”:
– Paweł Andrzejewski, Cezary Bednarczyk, Kacper Będkowski, Andrzej Bobrowski, Radosław Czarkowski, Piotr Czech, Katarzyna Dziuba, Joanna Fuczko, Magdalena Gryska, Mirosław C. Gugała, Jarek Jeschke, Paulina Komorowska-Birger, Marek Lalko, Alicja Lewicka-Szczegóła, Liwia Litecka, Jarosław Łukasik, Maryna Mazur, Anna Owsian, Katarzyna Smugarzewska, Karolina Spiak, Piotr Szurek
2_hommage_a_jan_buck_iv_everywhere_nowhere__at_home_artpieces.pdf

Dr Lidia Głuchowska wraz z Partnerami z Łużyc zadbała o to, by na wernisażu (i sympozjum) wybrzmieć mogły języki dolno- i  górnołużycki, wspierając także zespół MAMADA w pozyskaniu tekstów tradycyjnych piosenek z obu części Łużyc.
Dziękując zespołowi MAMADA poniżej publikujemy dwa nagrania z jego koncertu, który uświetnił nasz wernisaż 

Opracowanie: dr Lidia Głuchowska
Kierowniczka naukowa projektu „Hommage à Jan Buck“ (2022–2025)
Instytut Sztuk Wizualnych, Uniwersytet Zielonogórski