O czym traktuje cykl Symulakrum?

Tytułowy cykl dra Bartka Jarmolińskiego z lat 2021-22 odwołuje się bezpośrednio do postmodernistycznego przenikliwego myśliciela z II połowy XX wieku – filozofa kultury Jeana Baudrillarda (Symulakry i symulacja, Warszawa 2005), co sugeruje tytuł pokazu. Artysta świadomie rozwija różne wątki obrazowania związane także, a może głównie, z pojęciem dekonstrukcji Jacquesa Derridy. Z jednej strony jest to namysł wyrastający z myśli Martina Heideggera, kwestionujący tradycyjną metafizykę, a z drugiej estetyczna zmiana „kostiumu malarskiego” dla dawnych mistrzów renesansu na bardziej aktualny.

Ideowymi patronami tego rodzaju twórczości są: filmowiec Peter Greenaway, z wykształcenia rzeźbiarz Grzegorz Klaman, teoretyk sztuki Jolanta Brach-Czaina, filozof Julia Kristeva (Potęga obrzydzenia. Eseje o wstręcie, Kraków 2007), oraz wielki malarz Francis Bacon ukazujący przemoc jako naczelną jakość ludzkiego istnienia, który nie lubił malarstwa abstrakcyjnego.

Na czym polega innowacja w twórczości Jarmolińskiego? Użyłem tego określenia, gdyż należy w tym przypadku mówić o innowacyjnym eksperymencie, w którym artysta zestawia dawne wyidealizowane piękno malarstwa renesansu i manieryzmu ze zdjęciami fragmentów wnętrzności ciała ludzkiego znalezionymi w Internecie a następnie zmodyfikowanymi w technice fotokolażu. Finalnym dziełem jest obraz malarski, który niweluje "mięsność" będącą także przesłaniem dla całej sztuki Francisa Bacona. Jarmoliński próbuje zniszczyć sztuczność i wyidealizowane do pewnego stopnia piękno malarstwa XVI wieku, nadając mu nową formę o postmodernistycznym wyrazie, która niweluje również przekaz religijny czyniąc go prawie nieczytelnym, pozbawionym pierwotnego znaczenia.

Wystawa jest spójna, stawia ważne pytania o nowe granice malarstwa i jego możliwości medialne wynikające z wchłonięcia internetowego przekazu. Przypomina, że tradycja kolażu i fotokolażu zarówno dadaistycznego, jak i pop-artowskiego jest nadal aktualna. Oczywiście mogą pojawić się opinie, że taka droga kwestionowania i przekształcania malarstwa wielkich mistrzów prowadzi donikąd i jest jeszcze jedną estetyczną hybrydą, którą w swej koncepcji sztuki odrzucili już starożytni Grecy, ponieważ taki przekaz był poza ich programem ideowo-estetycznym. Ale patrząc na prace Jaromlińskiego poprzez inny pryzmat, np. sztuki hellenistycznej (rzeźby Ołtarza Pergamońskiego, Grupa Laookona) dostrzegam w nich powinowactwo artystyczne związane z ucieczką od klasycznego piękna na rzecz eksploracji w formule ekspresjonizmu.

Warto też powiedzieć, że ostatecznym celem dla Jarmolińskiego jest obraz malarski, co potwierdza tezę, że czuje się on przede wszystkim malarzem świadomym aktualnego znaczenia tradycji „sztuki rozszerzonej” (fotografia, film, Internet).

Taki rodzaj ekspresji jaki uprawia Jarmoliński pasuje jednak do naszych pandemicznych czasów. Jest to okres zaburzenia i przemiany, które prowadzą ku nowemu... albo kończą to, co nazywamy sztuką związaną z człowieczeństwem.

Krzysztof Jurecki

Bartek Jarmoliński / 1975, doktor sztuk pięknych, artysta,kurator wystaw, pedagog. Absolwent Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi oraz Wydziału artystycznego Uniwersytetu Jana Kochanowskiego (studia doktoranckie).

Jego twórczość jest związana z malarstwem, fotografią, kolażem i performance. Zrealizował ponad 30 wystaw indywidualnych, brał udział w wielu wystawach zbiorowych w Polsce i za granicą ( Niemcy, Holandia, Słowacja, WŁochy, Szkocja).

W dorobku kuratorskim ma zrealizowanych ponad 20 wystaw zbiorowych, wśród nich ,,Mascullinea" , Galeria BWA Kielce / Galeria XXI Warszawa / Galeria Kobro ASP Łódź / 2019/2020, ,,DURERIOZUM", Dom Norymberski Kraków / 2021, ,,Indywiduum", Muzeum Regionalne Brzeziny / 2021, ,,TOYS 2", Galeria ZPAP Toruń, 2020 , ,,BODY LANGUAGE", BBA Gallery Berlin / 2017,  ,,Trucizna", Galeria Pusta CKK Katowice / 2016, ,,Strategie cielesności", CSW Solvay, Kraków / 2016.

Jego prace znajdują się w zbiorach Miejskiej Galerii Sztuki w Łodzi, BWA Galerii Bielskiej w Bielsku-Białej, kolekcji Regionalnej Zachęty w Katowicach, Centralnym Muzeum Włókiennictwa w Łodzi, kolekcji Hestii w Sopocie, Muzeum Regionalnym w Brzezinach.

Wystawy indywidualne / wybór:

2021 / Symulakrum, Galeria Patio 2, AHE, Łódź

2020 / Pół żartem całkiem serio / z I. Demko, Galeria Ta3, Kamienica Artystyczna, Warszawa

2020 / Czuły barbarzyńca , Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej  Elektrownia, Radom

2019 / NIHIL VEDITUR, Miejska Galeria Sztuki, Łódź

2019 / L'enfant terrible, Ośrodek działań Artystycznych, Piotrków Trybunalski

2018 / Portret własny jako obraz będący komunikatem w obszarze kulturowym, BWA, Kielce

2018 / Welcome to the Jungle, Galeria 101 Projekt, Warszawa

2017 / Dzień mężczyzny, Galeria Olympia, Kraków

2016 / Introdukcja. Jacek Malczewski - Bartek Jarmoliński  , Muzeum Miasta Łodzi

2016 / Wotum, Galeria Wozownia, Toruń

2016 / Układ limbiczny, BWA, Kielce

2016 / Toksemia / z I.Demko, Galeria Nurt / ZPAP, Toruń

2015 / VICE, CSW Solvay, Kraków

2015 / VERSUS / z I.Demko, Galeria Sztuki im. Jana Tarasina, Kalisz

2015 / Uwarunkowania genetyczne, Galeria Olympia, Kraków

2015 / Panaceum, BWA / Miejski Ośrodek Sztuki, Gorzów Wlkp

2015 / Organica, Galeria Wozownia, Toruń

2014 / Psychobiologic, Ośrodek działań Artystycznych, Piotrków Trybunalski

2013 / Zderzenia, Bałtycka Galeria sztuki Współczesnej, Słupsk

2011 / Cooltowi, Otwarta Pracownia, Kraków

2010 / MAN-RW, Galeria Wozownia, Toruń

Koncepcje antyfotografii w sztukach wizualnych od lat 50. do początku 70. XX wieku. Przypadek Zdzisława Beksińskiego