pomysł wystawy odwołuje się do łacińskiego pojęcia będącego prawdopodobnym źródłosłowem dla słowa: HYBRYDA.
Hybrydy to postaci niejednorodne pod względem pochodzenia i genetycznej budowy, które wyglądają i zachowują się w sposób odbiegający od przyjętej i powszechnie rozumianej normy. W różnych kulturach hybrydy to pośrednicy między światem bogów i ludzi. Prezentowane prace nieco przewrotnie rolę hybryd nadają meblom i kwiatom. Chciałem sprawić by te dwa symbole, nowożytnej, europejskiej i mieszczańskiej kultury ujawniły niepokojący i krytyczny potencjał.
Ryszard Woźniak
malarz, autor tekstów, pedagog
1976-81 studiował malarstwo w warszawskiej ASP, w pracowni profesora Stefana Gierowskiego.
1982-92 współtworzył formację artystyczną GRUPPA.
1993-94 współorganizował i współprowadził (z J. Modzelewskim i M. Sobczykiem)
prywatną szkołę pomaturalną w Warszawie o nazwie Szkoła Sztuki.
1995-00 współdziałał w Stowarzyszeniu KRAAA (Kolektywny Ruch Animacji Aktywności Artystycznej) i w powołaniu Galerii PWW (Pracownia Wolnego Wyboru) w Zielonej Górze.
Od 1992 roku prowadzi dyplomującą pracownię malarstwa na Uniwersytecie Zielonogórskim gdzie jest zatrudniony na stanowisku profesora. Jest autorem koncepcji: „Sztuka sprzeciwu” oraz koncepcji „Sztuka podziwu”, laureatem nagród w dziedzinie sztuk plastycznych, autorem unikalnej polichromii w cerkwi Neounickiej w Kostomłotach nad Bugiem. Prace malarskie Ryszarda Woźniaka znajdują się w prestiżowych kolekcjach państwowych i w ważnych zbiorach prywatnych.
Adres strony internetowej:
www.ryszardwozniak.com
Wystawy, akcje i realizacje indywidualne (wybór)
1984, Szalony młotek, Pracownia Dziekanka, Warszawa
1988, Ślepy ołówek, Manhattan, Nowy York
1995, Egocentryczny manipulator, Galeria DAP, Warszawa
1998, Wiara i praca, Galeria BWA, Zielona Góra
2003, Entuzjazm sztuki, Galeria Awangarda BWA ,Wrocław
2008, Grand Reserva, Galeria Studio PKIN, Warszawa
2009/ 2010, Plądrografia, Galeria Appendix 2, Warszawa
2012, Kunst Die Ich Liebe, Museum Junge Kunst, Frankfurt(Oder), Niemcy
2015, Rozbij czaszkę, Galeria BWA Miejski Ośrodek Sztuki, Gorzów Wielkopolski
2018, Tak dla Nie. Obrazy nie pokazywane. Muzeum Ziemi Lubuskiej, Zielona Góra
Wystawy zbiorowe (wybór)
1983, Las, góra a nad górą chmura, Pracownia Dziekanka, Warszawa
1987, Kuda Gierman. Künstlergruppen zeigen Gruppenkunstwerke, Halle K-18, Kassel
1987, Realizm radykalny. Abstrakcja konkretna. Sztuka drugiej połowy lat 80-tych,
Muzeum Narodowe, Warszawa
1988, Polish Realities. New Art from Poland, Third Eye Centre, Glasgow, Szkocja
1991, Doppelte Identität. Polnische Kunst zu Beginn der neunziger Jahre,
Landesmuseum, Wiesbaden, Niemcy
1992, Gruppa 1982-1992, Narodowa Galeria Sztuki Zachęta, Warszawa
1994, Inspiracje Biblią we współczesnym malarstwie polskim,
Muzeum Narodowe, Pałac Opatów, Gdańsk
2000, Die vier Jahreszeiten. Polskie malarstwo pejzażowe od połowy XVIII wieku do chwili obecnej, Schirn Kunsthalle Frankfurt nad Menem, Niemcy
2001, Irreligia, Morfologia nie-sakrum w dwudziestowiecznej sztuce polskiej,
Atelier 340, Bruksela, Belgia
2006, W Polsce, czyli gdzie, CSW, Zamek Ujazdowski, Warszawa
2008, Republika bananowa. Ekspresja lat osiemdziesiątych,
Wałbrzyska Galeria Sztuki, BWA Zamek Książ
2011, THYMOS. Sztuka gniewu 1900 - 2010, Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu, Toruń
2016, „Ogrody, Garten”, Niemcy, Galeria Fundacji Księcia Pucklera, Bad Muskau
Prace w instytucjonalnych zbiorach publicznych:
Muzeum Narodowe w Warszawie
Narodowa Galeria Sztuki Zachęta
Muzeum Narodowe w Krakowie
Muzeum Sztuki w Łodzi
Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie
Muzeum Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie
Muzeum im. L. Wyczółkowskiego w Bydgoszczy
Muzeum Śląskie w Katowicach
Muzeum Górnośląskie w Bytomiu
Muzeum Sztuki Współczesnej w Radomiu
Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze
Muzej Mimara, Zagrzeb
Szczecińska Zachęta Sztuki Współczesnej
Lubuska Zachęta Sztuki Współczesnej
Kolekcja Galerii Studio, PKiN, Warszawa
oraz w instytucjonalnych kolekcjach prywatnych:
Kancelaria WG&M,
Fundacja Egit,
Kolekcja Banku BPH,
Fundacja Sztuki Polskiej ING,
Fundacja Rodziny Staraków,
Fundacja Rodziny Jerke