Z dumą i radością informujemy, że prof. dr hab. Paulina Komorowska-Birger i Wojciech Kozłowski – nauczyciele akademiccy Instytutu Sztuk Wizualnych UZ, uhonorowani zostali Medalami „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Odznaczenia nadała b. Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Hanna Wróblewska.

Oboje laureaci od ponad 30 lat związani są aktywnie z Instytutem Sztuk Wizualnych. Artystka, akademiczka i organizatorka Prof. Paulina Komorowska-Birger, w latach 2015-2016 i 2019-2024 była jego Dyrektorką. Wojciech Kozłowski - kurator, wykładowca i krytyk sztuki, od 40 lat pracuje w Galerii Biura Wystaw Artystycznych w Zielonej Górze, jest jej Dyrektorem od 1998 roku.

Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” to polskie odznaczenie resortowe, nadawane przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego osobom szczególnie wyróżniającym się w dziedzinie twórczości artystycznej, działalności kulturalnej lub ochronie kultury i dziedzictwa narodowego.

Uroczystość uhonorowania prof. dr hab. Pauliny Komorowskiej-Birger oraz Wojciecha Kozłowskiego odbyła się 26 lipca, podczas finisażu wystawy „Willa siostra BWA. 60 lat galerii BWA w Zielonej Górze”, kuratorowanej przez Martę Genderę.  Odznaczenia, w imieniu Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, wręczył Wicewojewoda Lubuski Tomasz Nesterowicz.

Prof. Paulina Komorowska-Birger jest wybitną artystką i akademiczką, współtworzy wyższe szkolnictwo artystyczne w Zielonej Górze. Jej praca związana jest z historią stworzonego od podstaw ponad 30 lat temu Instytutu Sztuk Wizualnych Uniwersytetu Zielonogórskiego. Wywarła istotny wpływ na sukcesy studentów, dorobek i obecny styl pracy zespołu pedagogów tego Instytutu. Kierowała ISW w sposób odpowiedzialny i wizjonerski, inicjując i wspierając liczne działania kulturotwórcze, utrwalając jego znaczenie jako ważnego ośrodka kształcenia i twórczości artystycznej, działającego w obszarze współczesnych sztuk wizualnych. Zainicjowała powstanie Kolekcji Instytutu Sztuk Wizualnych, gromadzącej prace artystek i artystów tej jednostki. Do tej pory odbyły się trzy wystawy upowszechniające zbiory Kolekcji. 

Przy wsparciu Jej działalności jako Dyrektorki Instytutu, jednostka otrzymała wysoką kategorię „A” w rankingu ewaluacyjnym szkolnictwa wyższego, w ramach dyscypliny naukowej sztuki plastyczne i konserwacja dzieł sztuki. Ocena ta jest sukcesem dla całego zespołu Instytutu i stanowi potencjał do dalszych działań artystycznych.

W autorski sposób prowadzi Pracownię Rysunku i Szkła Artystycznego wraz z Karoliną Spiak i Kacprem Będkowskim. W swojej karierze dydaktycznej wypromowała kilkadziesiąt dyplomów.

Od 1999 roku pełniła liczne funkcje: zastępczyni Dyrektora Instytutu (1999-2002), Kierowniczki Katedry Sztuki i Kultury Plastycznej (2005-2008), Prodziekany Wydziału Artystycznego (2008-2012), dwukrotnie Dyrektorki Instytutu Sztuk Wizualnych w latach 2015-2016 i 2019-2024 oraz Przewodniczącej Rady Dyscypliny Sztuki Plastyczne i Konserwacja Dzieł Sztuki. Była członkinią Senatu UZ (2008-2012) i Senackiej Komisji ds. kształcenia. Prof. P. Komorowska-Birger ma doświadczenie w zakresie kształcenia kadry. Jest promotorką i recenzentką prac doktorskich oraz recenzentką w przewodach habilitacyjnych i profesorskich. W latach 2008-2012 była członkinią Zespołu Sztuki Polskiej Komisji Akredytacyjnej, a do 2024 r. jej ekspertką.

Aktywnie współpracuje z instytucjami kultury w Zielonej Górze: Galerią BWA, Muzeum Ziemi Lubuskiej oraz organizacjami pozarządowymi – np. Fundacją Salony.  Współtworzyła i realizowała ważne dla Uczelni i środowiska artystycznego Zielonej Góry inicjatywy. W latach 1995-2000 współtworzyła stowarzyszenie KRAAA, które realizowało alternatywne wobec oficjalnego obiegu sztuki wystawy, zainicjowała w 2020 roku (wraz z Wojciechem Kozłowskim) międzynarodowe Biennale Zielona Góra, nawiązujące do tradycji Wystaw i Sympozjów Złotego Grona oraz Biennale Sztuki Nowej. Swoją aktywnością dba o łączność i kontynuację z historycznym dorobkiem i tradycją Zielonej Góry w obszarze współczesnej sztuki wizualnej.

Prof. Paulina Komorowska-Birger ma bogaty dorobek artystyczny, składa się na niego ponad 100 prezentacji w kraju i za granicą oraz obecność jej prac w ważnych kolekcjach sztuki, m.in.: The Studio of Corning Museum of Glass, NY, USA, Ao Dai Museum w Ho Chi Minh w Wietnamie, Muzeum Narodowym w Poznaniu, Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze, Lubuskiej Zachęty Sztuki Współczesnej oraz w kolekcjach prywatnych. Została wyróżniona stypendium twórczym Miasta Zielona Góra, była laureatką nagród Rektora Uniwersytetu Zielonogórskiego. W 2025 roku została uhonorowana Nagrodą Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za całokształt dorobku artystycznego, akademickiego i organizacyjnego.

Twórczość Prof. Pauliny Komorowskiej-Birger jest oryginalna. Cechuje ją głęboko własna, prywatna refleksja, mająca zarazem wartość uniwersalną. Tworzy instalacje i obiekty z użyciem autorskiej techniki obróbki szkła. Pracuje materią szkła w sposób nowatorski, zarówno w sensie technologicznym, jak i treściowym. Traktuje je jako jeszcze jedno medium sztuki. Efemeryczność obiektów i instalacji tworzonych przez artystkę jest ich wartością i cechą. Stanowi  jeden z ważnych sensów sztuki jaką uprawia i Jej dialogu z odbiorcą.

Wojciech Kozłowski przez 40 lat pracy organizacyjnej i ponad 30 pedagogicznej był i jest organizatorem, współorganizatorem i pomysłodawcą wielu inicjatyw związanych z obszarem sztuk wizualnych w Zielonej Górze. Rozpoczął pracę w Galerii BWA w Zielonej Górze w 1984 roku. W 1985 (razem z Leszkiem Krutulskim) założył w strukturze BWA Galerię „po”, która do roku 1990 była miejscem regularnie prezentującym aktualne postawy artystyczne tego okresu. W tym samym roku wszedł w skład organizatorów Biennale Sztuki Nowej, prezentacji polskiej sceny artystycznej, pierwszej na tę skalę wystawy po stanie wojennym. Brał również udział w kształtowaniu programu następnych trzech edycji tej wystawy. W swojej działalności w BWA zainicjował ideę pokazów ważnych polskich pracowni akademickich, kontynuowaną w latach późniejszych (m.in. Ryszarda Winiarskiego, Jana Berdyszaka, Jarosława Kozłowskiego, Wandy Gołkowskiej, Witosława Czerwonki, Izabelli Gustowskiej, Leona Tarasewicza, Marka Wasilewskiego, Grzegorza Kowalskiego).

Na początku lat 90. współtworzył wyższe szkolnictwo artystyczne w Zielonej Górze, opracowując nowatorską wtedy koncepcję pracowni wideo, a w późniejszym czasie program przedmiotów teoretycznych na Wydziale Artystycznym Wyższej Szkoły Pedagogicznej (obecnie Instytut Sztuk Wizualnych Uniwersytetu Zielonogórskiego). Jako wykładowca wprowadzał studentów w praktyczne aspekty funkcjonowania współczesnego świata sztuki, również na przykładzie własnej praktyki kuratorskiej. Od 1998 roku, po konkursie na to stanowisko, Wojciech Kozłowski został Dyrektorem Galerii BWA w Zielonej Górze.

Jego aktywność zawodowa podtrzymała obecność miasta na mapie współczesnej sztuki polskiej jako miejsca dla niej ważnego i twórczego. Poprzez aktywną obecność i obserwację istotnych zjawisk kulturowych, uczynił z galerii BWA miejsce ważne nie tylko lokalnie, ale także w skali ogólnopolskiej. Od 1998 r. odbyło się w niej ok. 900 wydarzeń. W swojej działalności pamięta o pozytywnych elementach przeszłości, kultywując pamięć o Marianie Szpakowskim i jego idei stworzenia w Zielonej Górze dużego przeglądu polskiej sztuki współczesnej (Wystawy i Sympozja Złotego Grona). Działalność Galerii BWA została doceniona w rankingach prasy kulturalnej i fachowej (m.in. Polityki, internetowych pism Obieg i Raster), podkreślających w opiniach nowatorski program i glokalny sposób funkcjonowania.

Wojciech Kozłowski był kuratorem wystaw prezentujących środowisko zielonogórskich twórczyń i twórców poza granicami kraju, m.in. we współpracującym z BWA Muzeum Sztuki Współczesnej w Cottbus. Galeria BWA stała się miejscem, które mimo skromnych warunków materialnych jest istotnym obszarem refleksji nad sztuką, jej współczesnością, rolą i znaczeniem społecznym.

Wojciech Kozłowski angażował się także w działalność ponadinstytucjonalną, w latach 1995-2000 współtworzył stowarzyszenie KRAAA, organizujące wystawy alternatywne wobec ówczesnej polityki miejskich instytucji sztuki. Od roku 2005 współtworzy Lubuską Zachętę Sztuki Współczesnej, stowarzyszenie tworzące kolekcję prac artystek i artystów nieobecnych w innych lokalnych kolekcjach. Jako dyrektor BWA współpracuje od roku 2012 z Fundacją Salony, organizacją pozarządową, która stworzyła przestrzeń pracy i realizacji twórczych dla zielonogórskich artystów i artystek młodego pokolenia. W roku 2020 był inicjatorem (razem z prof. Pauliną Komorowską-Birger) międzynarodowej wystawy Biennale Zielona Góra, której dotychczasowe dwie edycje  stanowiły ciekawą, międzypokoleniową wypowiedź o stanie naszego świata.

Współpracuje z lokalnymi środowiskami twórczymi, organizując wystawy i przyczyniając się do powstania wielu publikacji poświęconych artystkom i artystom. Jako nauczyciel akademicki zajmuje się kształceniem studentów w zakresie wiedzy o sztuce współczesnej. Wspiera debiuty oraz realizacje dyplomowe studentek i studentów Instytutu Sztuk Wizualnych UZ. Promował znaczące obecnie nazwiska w świecie sztuki, np. Basię Bańdę i Grupę Sędzia Główny (Aleksandra Kubiak i Karolina Wiktor). Jest osobą, która działając wobec okoliczności nie zawsze sprzyjających, potrafi czynić obszar sztuk wizualnych społecznie ważnym i widocznym. 

Potrafi umiejętnie współpracować i łączyć wymiar instytucjonalny z energią organizacji pozarządowych. Jest kontynuatorem i komentatorem tradycji, które  twórczo rozwijają ideę współtworzenia tożsamości miasta za pomocą przekazu właściwego dla sztuk wizualnych. Wojciech Kozłowski jest postrzegany jako człowiek wyjątkowy, kompetentny i w swojej działalności niezastąpiony.  Jest wybitnym zielonogórzaninem.